niedziela, 15 września 2013

Zabawki w PL niedostępne

Tak sobie oglądam, kurcze, no. Rewelacyjne niektóre i nie ma szans na ich kupno w Polsce :(

Japonia - wybaczcie, ale nie mam pojęcia co to był za sklep, zapisałam sobie fotki (oczywiście nie są mego autorstwa, jeśli trafię na sklep to linkę zapodam) jakiś czas temu by chociaż popatrzeć :) bo - niby nic, Matrioszka zwykła, ale jakie to ładne! Ceny też nie pamiętam... A druga zabawka to owszem, zwyczajna kostka wielofunkcyjna, ale też takich pomysłów u nas niet. Kran i chusteczki mnie zachwyciły :D



Japoński ToysRUs (nie pytajcie, jak się po stronie poruszam :D ) pokazał mi takie cudo:


Z chęcią bym przygarnęła! prawie 6tys. jenów - ile to na złotówki, hę?

A to mnie absolutnie ZACHWYCIŁO:



Kluczyk, wtyczka! chusteczki po raz kolejny, 3,3tys. jenów. Nawiasem mówiąc, widzę w wielu zabawkach japońskich wtyczki - fajna rzecz, może dzięki temu dzieciaki nie garną się tak do prawdziwych kontaktów?

Dla fanów Tomka & Przyjaciół zabawka do kąpieli:


A przy tym padłam - portfel dla niemowlaka. Genialne w swej prostocie!



I ciekawe klocki, takie fantazyjnie śmieszne :)



I pudełko z chusteczkami:







niedziela, 8 września 2013

Pierwsza wizyta w teatrze

Byłyśmy, znienacka dość, wczoraj. Dodam, że teatr dziecięcy mamy rzut beretem, kwadransik spacerem. Pierwsza sobota sezonu, o ile zazwyczaj teatr obłożony cały, to wczoraj 1/4 sali tylko pełna. Przedstawienie na motywach baśni o Czerwonym Kapturku, zwało się "O dziewczynce katarzynce, Czerwonym Kapturkiem zwanej". Przepiękne! muzyka świetna, postacie - lalki (bo Teatr Dzieci Zagłębia to teatr lalki i aktora) pomysłowe i ładne, ogrom humoru. Agatka, chociaż przedstawienie niby od 4rż - siedziała zasłuchana, zapatrzona, z rozdziawioną buzią :) najpierw w fotelu, potem na moich kolanach, by lepiej widzieć. Śmiała się, klaskała, wilków się nie bała :D nawiasem mówiąc, mamę-wilczycę grała moja koleżanka ze szkoły muzycznej, z którą się biłam - tak się nie trawiłyśmy ;) 

Sam teatr to prawdziwy teatr, a nie przypadkowa scena w domu kultury jakimś, więc - klimacik jest. Ogromne wrażenie na młodej zrobiła czerwona kurtyna! I to, że aktorzy na koniec się kłaniali :) wracałyśmy do domu i buzia się córce nie zamykała, ciągle przeżywała, aż bałam się o nocne wrażenia. Ale ok, spektakl tak pozytywnie odebrała, że nie było nocnych pobudek. 

Mnie osobiście tylko cholernie drażnily dzieciory z 1 rzędu (w drugim siedziałyśmy, razem z ciotką Justyną i koleżanką Hanią) - tak, dzieciory. Ekipa z urodzin, na oko 6-7latki, takie... rozwydrzone, głośne, chamsko komentujące, ot, dzieci bogatych rodziców bez wychowania. 

Ale wizytę w teatrze polecam bardzo :)