6latek idzie do szkoły - wpis tematyczny pierwszy

Temat od miesięcy (lat?) wywołujący emocje. Negatywne głównie.

A ja bym chciała tak... bez spinania się, bez nerwów, bez pomstowania. Sprawa stała się faktem i teraz trzeba rzecz przegryźć. 

Moje jeszcze nie szkolne, ale z 6latkami zmierzę się od września sama - będę prowadziła klasę dzieciaków pierwszaków :) Cieszę się, chociaż obaw mam sporo - ale najbardziej tyczą się one ministerialnego bałaganu i wielkiej niewiadomej podręcznikowej.

Kilka dni temu byłam na spotkaniu z rodzicami dzieci z pierwszego półrocza 2008r., główne ich obawy to obecność (bądź NIE) przysłowiowego dywanu, konieczność odrabiania prac domowych, kwestie rejonizacji, godziny otwarcia świetlic szkolnych. Co mnie zdziwiło - żaden rodzic nie pytał o kwestie emocjonalne dziecka czy te związane z rozwojem psychoruchowym. Ale jeśli chodzi o lęki, to moje propozycje rozwiania ich są takie:

Dywan - od razu może podkreślę - nie wiem, jak jest w innych miastach, natomiast u nas SANEPID kategorycznie zakazał stosowania dywanu tradycyjnego. Kurz, wżerający się brud, ja to rozumiem, nie bardzo szczerze mówiąc widzę możliwość utrzymania tego w super czystości, a alergików/astmatyków coraz więcej. Niektóre klasy (i ja na dzień dzisiejszy przychylam się ku temu rozwiązaniu) mają zakupione przez rodziców* maty/puzzle piankowe. Łatwe do przetarcia, do rozłożenia, do schowania w razie potrzeby też. I cenowo w miarę... 

Prace domowe - 6 latek w szkole to dziecko będące uczniem klasy 1, nie zerówkowiczem. Wiem - rok młodsze dziecko, rok mniej przygotowane, rok mniej dojrzałe, ale jednak już uczeń. I osobiście nie widzę powodu, by pracy domowej nie było, natomiast proszę pamiętać o jednym - dla takiego dziecka pracą domową będzie np. narysowanie szlaczka w zeszycie, przyniesienie zdjęć rodziny, zebranie liści kolorowych, napisanie 2 linijek wprowadzanej litery, pokolorowanie czegoś wg kodu i tak dalej. To nie tak, że dziecko przychodzi we wrześniu i na dzień dobry ma wypełniać dzień w dzień dwie karty pracy. Na spotkaniu padały pytania też, kiedy to dziecko ma zadanie robić, skoro do domu wraca np. o 17. No to podaję, co widzę u siebie: w bibliotece dzieciaki odrabiają zadania, w świetlicy. Jeśli mówimy np. o dziecku o specjalnych potrzebach edukacyjnych, to również i w trakcie zajęć rewalidacyjnych (zwłaszcza gdy wiem, że rodzic nie bardzo będzie w stanie pomóc, bo i tak się zdarza). W ćwiczeniach pomagają i wychowawcy świetlicy (u nas: Świetliki :D ) i bibliotekarki, i czasem nawet przypadkowi nauczyciele, bo dzieciaki naprawdę fajnie potrafią wchodzić w interakcje społeczne :) Wiadomo, jeśli pracą domową jest np. rozmowa z rodzicem na dany temat no to już nie ma zmiłuj... ;)

Rejonizacja - coś dziwnego tu się porobiło bo niby nie ma, a... jest. Bo tak: rodzic ma prawo zapisać dziecko do bodajże 3 placówek. Załóżmy, że mieszkając na ulicy Jasnej szkołą rejonową, która MUSI przyjąć dziecko jest szkoła nr 1. No to zapisujemy do 1, ale chcemy najbardziej do 5. I pewnie - dziecko zostanie przyjęte przez szkołę nr 5, pod warunkiem jednak, że w tej placówce nie będzie chętnych tylu uczniów z rejonu. I teraz: może się w maju okazać, że super! szkoła nr 5 przyjmuje dziecko, wklepuje na listę. A w lipcu do tego miejsca zgłosi się 10 uczniów z rejonu, dla których miejsca już nie będzie, i niestety dziecko poza rejonowe zostanie z listy wykreślone. Oczywiście szkoła od razu rodzica powiadomi, no ale jednak będzie trzeba szukać innego miejsca.

Świetlice szkolne - istotna kwestia, ponieważ zgodnie z prawem dziecko 6letnie nie ma prawa poruszać się samodzielnie gdziekolwiek. Nie będzie tak, że pierwszak poniżej 7rż sam pójdzie do domu - choćby ten dom był vis a vis szkoły. Przedszkola z reguły są czynne od 6 do 17/18, co dla rodziców jest ogromnym ułatwieniem, bo jednak pracę rozpoczynają i o tej 6... Świetlice różnie, tu z innych szkół wiem, że najczęściej od 7 do 16-16:30, nawet ta godzina 17 już rzadkością jest. W mojej szkole akurat mamy do 17 czynne. Nie regulują tego żadne chyba przepisy, niestety. 

* Słowem wyjaśnienia - darmowa szkoła, bezpłatna edukacja w Polsce to mit, fikcja i utopia, a nie fakt. O tym też machnę słów kilka.